babanın söylediği unutulmayan sözler

• düğüne gidecektik. 12 yaşında filanım, saçım belime kadardı ama asla açmazdım, hep toplu dururdu. annem bir heves o toplu saçımın ucuna maşa yapmak istedi. nasıl oldu ise ben de kabul ettim.
  
  "kızını mı pazarlayacaksın?" demişti.
  
  hemen kaçıp gitmiştim. o oldu, bir daha yıllarca saçımı yaptırmadım. kendime özen göstermekten ödüm koptu. aynı baba ben 29 yaşında halen bekarken bana kısmet arıyordu ama.
  
  bu hikayenin kızımın saçını tararken aklıma gelen başka bir yanı daha var. annem 4 doğum yapmıştı, o doğumlardan sonra neredeyse saçının tamamını kaybetti . benim simsiyah gür saçlarımla oynamayı, süslemeyi çok severdi. kızımın saçını kuruturken farkettim. insan kızının saçıyla oynamayı seviyormuş ki. altında hiç başka bir emel yok. analık mı, dişi doğası mı, bilmem. süslenmek, süslemek içten geliyor.
  
  ilginçtir kızımın saçı benimki gibi kalın ve gür ama sadece rengi daha açık, annemin saçının renginde. annemin hep sahip olmak istediği saçlar kızıma nasip olmuş herhalde.